Czarnecki - prawne aspekty nowych technologii

Na temat ICO pisałem już kilkukrotnie, między innymi w innym tekście opublikowanym na tym blogu czy w wydanym w 2016 r. raporcie na temat blockchaina, smart kontraktów i DAO. ICO wciąż rozwija się w imponującym tempie. Już teraz wiemy, że w 2017 r. skala finansowania projektów w drodze ICO osiągnie kilka miliardów dolarów.

Jak pisałem w poprzednich tekstach, dla określenia regulacji prawnych stosowanych do danego ICO kluczowe znaczenie ma status prawny tokena (o tokenach więcej w tym artykule). W praktyce najczęściej zastanawiamy się, czy token nie jest instrumentem finansowym. Tego zagadnienia dotyczą też liczne ostrzeżenia i stanowiska publikowane w ostatnich miesiącach przez organy nadzoru finansowego w wielu państwach na świecie.

22 listopada 2017 r. został wydany Komunikat KNF w sprawie sprzedaży tzw. monet lub tokenów (ang. Initial Token Offerings – ITOs lub Initial Coin Offerings - ICOs), stanowiący oczekiwany głos nadzorcy w dyskusji na temat szans i ryzyk związanych z ICO. Więcej na temat ICO pisałem w tekstach na temat aspektów prawnych ICO czy w wydanym w 2016 r. raporcie na temat blockchaina, smart kontraktów i DAO.

Stanowisko KNF jest pod wieloma względami identyczne jak podobne oświadczenia organów nadzorczych z innych krajów, w tym wydane przez unijną ESMA. KNF stwierdził m.in., że:

Smart kontrakty, zwane także inteligentnymi umowami, przestają być teoretycznym pomysłem, a stają się realnym narzędziem wykorzystywanym przez prawników we współpracy z deweloperami.

Choć wielu z nas nie wyobraża sobie życia poza siecią, internet wciąż ma wiele ograniczeń. Dostęp do informacji czy łatwa komunikacja stały się standardem i podstawą funkcjonowania społeczeństwa i gospodarki, a co za tym idzie – przedmiotem zainteresowania prawa. Coraz częściej odczuwamy jednak braki obecnej wersji cyfrowego świata. Należą do nich między innymi cyfrowa wymiana wartości czy powszechna identyfikacja elektroniczna.

Nie znaczy to bynajmniej, że nie mamy do czynienia z dynamicznym rozwojem płatności w internecie czy coraz lepiej rozwiniętymi systemami identyfikacji elektronicznej. Mam na myśli raczej to, że obecnie dostępne technologie mogą w jeszcze pełniejszy sposób zdigitalizować te obszary życia. Jedną z nich jest blockchain.

Niedawny projekt ustawy ujawnia napięcia pomiędzy otwartością na innowacje finansowe a tradycyjnymi celami nadzoru finansowego.

Tempo rozwoju innowacji finansowych od kilku lat utrzymuje się na spektakularnym poziomie. Choć wiele udało się już osiągnąć – jeśli chodzi m.in. o dostępność produktów i usług finansowych, rozwój cyfrowych kanałów ich dystrybucji, a także unowocześnienie infrastruktury rynku finansowego – wciąż istnieje przestrzeń do dalszych zmian. Rynki finansowe ulegają szybko postępującej ewolucji (czasem wręcz rewolucji), a technologie finansowe, znane jako fintech, są jednym z głównych jej motorów.

Szybki rozwój zdecentralizowanych giełd stwarza wyzwania dla regulatorów oraz prowokuje ważne pytania prawne.

Kluczową cechą technologii blockchain jest możliwość osiągania konsensusu w rozproszonych sieciach. Dzięki temu rejestr transakcji w sieci Bitcoina może być utrzymywany przez tysiące serwerów na świecie bez jakiejkolwiek centralnej koordynacji. Sprawia to również, że złożone transakcje gospodarcze wykonywane za pomocą smart kontraktów, np. w ramach Ethereum, mogą być zawierane i realizowane bezpośrednio między uczestnikami sieci.