przemysł kreatywny - prawne aspekty nowych technologii

W jakie pułapki prawne można wpaść, tworząc grę? Łatwo się o tym przekonać, wcielając się w postać Kreatywnej, Kierowniczki, Księgowego lub Konsultanta w grze Gamedev CEO simulator przygotowanej przez praktykę gamingową kancelarii Wardyński i Wspólnicy.

Co się liczy przy tworzeniu gier? Oczywiście pomysł. Grafika. Grywalność.

Niestety to nie wszystko. Na twórców czyha też Prawo. Tym, co je znają, pomaga. Tych, co go nie znają, zaskakuje.

Stąd seria artykułów o gamingu na portalu Codozasady.pl i stąd gra Gamedev CEO simulator (w formie interaktywnego pliku PDF) opracowana przez Monikę A. Górską i Lenę Marcinoską-Boulangé z praktyki gamingowej.

O zwodniczych interfejsach (dark patterns) stosowanych w sektorze cyfrowym przez dostawców platform internetowych mówi się nie od dziś. W ostatnim czasie jest jednak o nich coraz głośniej, w szczególności za sprawą działań podejmowanych przez unijne i krajowe instytucje i organy zajmujące się ochroną danych i ochroną konsumentów[1].

Działania te mają przede wszystkim zwalczać zwodnicze interfejsy w środowisku cyfrowym, ale również edukować konsumentów i zwracać ich uwagę na najczęściej pojawiające się typy tych oszukańczych praktyk.

Szkodliwość, ale zarazem powszechność dark patterns zauważył również unijny prawodawca, który w obowiązującym już Akcie o usługach cyfrowych (Digital Services Act, DSA) wprost zakazał stosowania takich praktyk przez dostawców platform internetowych (art. 25 DSA)[2]. Stosowanie dark patterns może zatem naruszać nie tylko przepisy o ochronie danych osobowych (w szczególności RODO) i przepisy o ochronie konsumentów, ale również (od 17 lutego 2024 r.) Aktu o usługach cyfrowych.

Rynek gamingowy w Polsce i na świecie konsekwentnie rośnie, a rozwijające się spółki z branży gier szukają sposobów, żeby zwiększyć rozpoznawalność marki i pozyskać środki na kolejne produkcje. W ten sposób niejednokrotnie dochodzą do decyzji, żeby ubiegać się o wprowadzenie swoich akcji na giełdę. Pytanie więc: kto może iść na giełdę, co się na tym zyskuje i – najważniejsze – jak to zrobić? 

IPO – czy to coś dla nas?

Podstawowe pytanie brzmi oczywiście: czy debiut giełdowy  to najlepsza opcja? Odpowiedź zależy od wielu czynników i może być różna, zależnie od kandydata. Warto się jednak zastanowić, jakie korzyści może osiągnąć spółka, decydując się na przeprowadzenie pierwszej oferty publicznej (IPO).

Aby koszty prac nad grą komputerową można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, muszą one spełniać określone wymogi. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wyłączonych z kosztów podatkowych. Sposób rozliczenia tych kosztów zależy przy tym od tego, czy prace nad tworzeniem nowej gry można uznać za tzw. prace rozwojowe.

Nie ma jednej recepty na sukces na rynku gier, ale wiadomo, co może być źródłem problemów na etapie dystrybucji. W tym artykule bierzemy pod lupę „zawartość” gry pod kątem kulturowym i historycznym. Takie aspekty mogą bowiem wymusić na producencie wprowadzenie zmian m.in. w questach czy wyglądzie postaci (skin). Nie zawsze wystarczy skrupulatna analiza contentu gry pod kątem własności intelektualnej. Czasem z pomysłów na niektóre treści lepiej będzie zrezygnować, a nawet stworzyć grę w kilku wariantach, dostosowując treści do rynku, na którym gra będzie dystrybuowana.

Chroniona symbolika

Niektóre symbole międzynarodowe czy krajowe podlegają szczególnej ochronie.

Znak Czerwonego Krzyża, znany w zasadzie każdemu, to znak pomocy humanitarnej, chroniony przez prawo międzynarodowe i krajowe wielu państw. Nie jest on, wbrew ogólnemu przekonaniu, elementem domeny publicznej; nie może być używany przez każdego w dowolny sposób. Zasady użycia Czerwonego Krzyża są ściśle określone w Konwencji Genewskiej¹, a niewłaściwe użycie nie tylko narusza prawo, ale przede wszystkim zniekształca znaczenie znaku, pogłębiając przekonanie, że można z niego swobodnie korzystać, co umniejsza jego wartość.

Podmioty działające w branży gier komputerowych często uważają, że nie przetwarzają praktycznie żadnych danych osobowych. Piszemy o tym, jak mylne może być to przekonanie i na co w praktyce warto zwracać uwagę, aby nie narazić się na ryzyko kar finansowych.