Zgodnie z projektem do zadań Komisji Nadzoru Finansowego będzie należało podejmowanie działań mających na celu wspieranie rozwoju innowacyjności rynku finansowego. Przepis ten pokazuje wyraźnie ewolucję, jaka dokonuje się w administracji publicznej w kontekście myślenia o innowacji.

Dotychczas wydawać się mogło, że wspieranie innowacji powinno być jedynie domeną wyspecjalizowanych agencji rządowych. Tymczasem poważne myślenie o rozwoju innowacyjności gospodarki wymaga znacznie bardziej holistycznego podejścia. W wysoce konkurencyjnym otoczeniu, w czasach, w których niemal wszystkie rządy na świecie promują innowacje, takie punktowe podejście do innowacji jest niewystarczające. Przewagę zdobywają jedynie te gospodarki, w których pozytywne i twórcze myślenie o innowacjach jest udziałem niemal każdego elementu systemu.

Zmianę w ustawie o nadzorze nad rynkiem finansowym należy rozpatrywać w tym właśnie kontekście. Organy administracji, w tym przypadku Komisja Nadzoru Finansowego, powinny wziąć współodpowiedzialność za kształtowanie pozytywnego klimatu dla innowacji rynków finansowych. Fintech, jak wiemy, jest współcześnie jedną z bardzo ważnych gałęzi gospodarki. Warto, aby podobne myślenie stało się udziałem również innych organów administracji.

Projekt nie ogranicza się wyłącznie do wprowadzenia nowego zadania Komisji. Wprowadza również inne, bardzo konkretne i pomocne dla innowacji rozwiązanie w postaci interpretacji nadzoru. To bardzo ciekawa konstrukcja prawna, przewidująca możliwość wydawania przez Komisję niewiążących interpretacji. Pomimo że interpretacje nie są wiążące, podmiot, który otrzymał interpretację, nie będzie mógł być penalizowany przez Komisję za postępowanie zgodne z interpretacją. Dlaczego ten instrument jest ważny dla innowacji? Jak wiemy, innowacje często prowadzą do powstania produktów, usług czy modeli biznesowych, które wymykają się istniejącym ramom prawnym. Tworzy to bardzo daleko posuniętą niepewność prawa, która akurat w przypadku podmiotów z sektora FinTech może być jedną z podstawowych barier w rozwoju. System prawa musi w takim przypadku przewidywać niestandardowe i elastyczne instrumenty, które będą w stanie tę niepewność zmniejszać.

Krzysztof Wojdyło