Dedicated Short Range Communication to system pozwalający na wymianę informacji pomiędzy samochodami (V2V) oraz samochodami a infrastrukturą drogową (V2I). Z założenia technologia ta ma służyć przepływowi zanonimizowanych informacji dotyczących warunków jazdy. Nie wiadomo jednak, czy funkcjonowanie DSRC nie będzie się też wiązać z gromadzeniem i przetwarzaniem danych osobowych.
Czytaj dalej DSRC – rozmawiające ze sobą samochody a ochrona naszych danych osobowych
Jak pisałem w artykule o blockchainowych trendach regulacyjnych w 2018 r., wiele wskazuje na to, że bieżący rok zapamiętamy jako przełomowy dla włączenia blockchaina w różne obszary regulacji. Co chwila słyszymy o nowych pomysłach lub planach instytucji publicznych w różnych państwach.
Działania prawodawców oraz regulatorów wynikają nie tylko z chęci realizacji stojących przed nimi zadań, takich jak ochrona stabilności finansowej, ochrona konsumenta i inwestora oraz przeciwdziałanie działalności przestępczej. Ustawodawcy wyraźnie dostrzegli, że rozwój blockchaina w ich jurysdykcjach może przynieść realne korzyści, takie jak wsparcie lokalnego ekosystemu innowacji, napływ kapitału czy przyciągnięcie firm i projektów technologicznych.
Czytaj dalej Czy blockchain zostanie uregulowany na szczeblu międzynarodowym?
W jednym z poprzednich wpisów omawiałam możliwe rozwiązania dla problemu przypisywania algorytmom odpowiedzialności za naruszenia prawa autorskiego. Rozwiązaniem w tym zakresie zaproponowanym jakiś czas temu przez Komisję Prawną Parlamentu Europejskiego jest stworzenie tzw. osoby elektronicznej. Pozwoliłoby to przypisać odpowiedzialność za naruszenia prawa bezpośrednio algorytmowi, a nie osobom, które są za taki algorytm odpowiedzialne.
Warto jednak wskazać na rozwiązanie alternatywne, pierwotnie zaproponowane w Stanach Zjednoczonych, a następnie zanalizowane także na gruncie prawa szwajcarskiego, angielskiego i niemieckiego. Miałoby ono polegać na zastosowaniu odpowiedników polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (limited liability company w Stanach Zjednoczonych, GmbH w Niemczech) jako wehikułu prawnego do przyznania osobowości prawnej algorytmom. Wehikułem takim byłaby osoba prawna bez członków w postaci osób fizycznych, czyli tzw. memberless entity.
Zielone światło może i zostało zapalone, ale świeci dość blado. Podstawą do rozmowy o realnej możliwości spopularyzowania w Polsce samojeżdżących samochodów są przepisy wprowadzone do ustawy Prawo o ruchu drogowym (dalej: u.p.r.d.). Pozwalają one wykorzystywać drogi do prac badawczych nad samochodami autonomicznymi. Przy okazji ustawa jako pierwsza w polskim systemie prawnym definiuje pojazd autonomiczny. Zgodnie z nią jest to pojazd samochodowy, wyposażony w systemy sprawujące kontrolę nad ruchem i umożliwiające jego ruch bez ingerencji kierującego, który w każdej chwili może przejąć kontrolę nad tym pojazdem (art. 65k u.p.r.d).
Czytaj dalej Zielone światło dla samochodów autonomicznych w Polsce?
Z raportów przedstawionych przez Centrum Alternatywnego Finansowania Uniwersytetu Cambridge wynika jednoznacznie, że Europa jest daleko za Stanami Zjednoczonymi czy państwami azjatyckimi pod względem rozwoju nowoczesnych usług finansowych. Widać to zwłaszcza w dziedzinie crowdfundingu – w azjatyckich państwach regionu Pacyfiku tą metodą uzyskuje się ponad 200 miliardów dolarów rocznie, a w Europie tylko ok. 8 miliardów. Zmienić ma to projekt rozporządzenia dotyczącego crowdfundingu, które ujednolici europejskie regulacje i wprowadzi instytucję paszportu europejskiego dla usługodawców prowadzących platformy crowdfundingowe.
We wrześniu 2016 r. pisaliśmy o znaczeniu prawa Unii Europejskiej dla branży innowacji finansowych (fintech). Kilkanaście miesięcy, jakie upłynęły od tamtego czasu, to okres dalszego intensywnego rozwoju fintechu w skali globalnej.